Тоба дIа ма тетта

Лукъманул-Хьакима шен кIанте аьлла: «Сан кIант! Тоба тIаьхьа ма тетталахь, валар цIаьххьана догIу хьуна».

يَا بُنَيَّ لَا تُؤَخِّرِ التَّوْبَةَ، فَإِنَّ الْمَوْتَ يَأْتِي بَغْتَةً

Ибнул-Жавзий — ат-Табсира, 34.